'De Titel'

ik heb er een week overgedaan om te bedenken hoe ik dit stuk nu eens zou noemen,
zoveel verschillende mogelijkheden dus ik dacht de titel is gewoon het beste:)

terwijl ik dit zit te typen wacht ik op de pagina om mijn e-mail te lezen maar helaas wil dat nog niet zo lukken
hoe is het nu? we hebben 2 weken school gehad en tot nu toe voornamelijk pinyin. Dat is het geschreven schrift dus niet onbegrijpelijke lijntjes, nog niet :)
Ik heb zeer zeker wel ontdekt dat ik goed ben in losse worden maar om daar nu een zin van te maken tja dat is een ander verhaal. Ik liep hier pas langs een rivier en daar zitten nog wel eens mensen langs dus ook dit stelletje. Ik denk dat hij hallo riep maar ik stop, begint hij me toch te ratelen. ik zeg ik snap het niet. uiteindelijk hebben we een heel verhaal in het chinees met elkaar en we begrijpen elkaar ook nog:) of het is meer ik begrijp wat hij wil zeggen:)

dit wordt een van de hak op de tak verhaal maar goed.

even een geld voorbeeld. 2 van onze jongens waren ziek geworden en zijn toch maar naar een dokter geweest. (beeld je in 10 kuai is 1 euro)
hij dus naar de dokter ( de diagnose is niet belangrijk) maar hij moest allemaal onderzoeken ondergaan gelukkig had hij geen last van varkentjes met griep:)
hij dus allemaal onderzoeken bloed af namen 3 kuai, een xray 5 kuai, consult bij de dokter 7 kuai en dan nog de medicijnen ook iets van 3 kuai wat inhoud dat hij voor 17 kuai een onderzoeken heeft gehad de dokter heeft gezien en medicatie heeft gekregen in platte euro's is dat 1 euro 70 :) geweldig toch en daar neem je dan zo'n dure verzekering voor.

foto's tja sorry nog steeds een paar weken wachten daarop. maar soms vraag je je af waarom je in het buitenland foto;s maakt en in je eigen land het niet intressant is om foto;s te maken van baby's, eten, oude mensen, mensen die eten, die gehurkt langs de kant zitten, tja het is een heel andere cultuur dat wel maar het blijven gewoon mensen. maar om toch een beetje inzicht te geven over de hoeveelheid foto's in 3 weken zo'n 300 :) en dat zijn de foto';s van hk nog niet meegerekend

reizen.
over 2 of 3 weken heb ik de mogelijkheid om de provincie wat verder in te trekken. naar een stadje 5 uur verderop per bus. ik heb er erg zin het land is erg mooi en je ziet veel diverse dingen als je in de bus stapt. en door het land gaat rijden

het is zo lastig om de cultuur te omschrijven. als je overdag op straat loopt zie je voornamelijk oudere mannen en oudere vrouwen met kinderen omdat de ouders werken voeden de opa en oma de kinderen op. studenten zie je bijna alleen in de weekenden in de stad omdat ze allemaal op een campus wonen en een campus is net een dorp ze hebben daar 'alles" dus geen reden om het terrein te verlaten.

misschien heb ik het al laten vallen maar we zijn ondertussen verhuisd van de 6e verdieping naar de 2e verdieping wat een heerlijkheid. betekend wel dat we als ik bij mijn vrienden langs wil gaan, bij hun wel telkens de trap op moet ploeteren :)

ik heb al verschillende engels sprekende mensen mogen ontmoeten en dat is fijn kun je hun engels trainen ik mijn chinees op hun oefenen. met die mensen ga ik vaker afspreken om zo een beetje vriendschappen op te bouwen en meer van de cultuur te leren.

tja dat was het voor nu wel ff. toch weer een heel verhaal geworden en ja de pagina van mijn mail is eindelijk geladen :)

bedankt voor jullie reacties! geweldig om te lezen! en ook dat jullie met mij mee reizen, ook al merk ik helaas wel op dat mijn verhalen meer en mee chaotiche worden. ik hoop dat jullie daar nog steeds door heen kunnen lezen :) volgenden week komt er geen nieuws, en wanneer ik dan weer de mogelijkheid heb dat merken jullie vanzelf. ik zal mijn verhalen opschrijven zodat ze wat meer geordend op papier komen :)

nogmaals bedankt dat jullie mee reizen! heerlijk

greetz Joëlle